İnsansızlaşmak

İnsansızlaşmak bazen iyi gelir insana. Birçok insan zaman zaman seni robota evriltir.  Anlamazsın. Makinalaşırsın insanlardan ötürü. Fişin çekilesi bir hal alırsın. Kıçından bir garanti belgesi çıkartırlar, sana ömür biçerler. Yeterliliğini ve yapman gerekeni söylerler. Sen bir küp dünyada yaşarsın köşelerin izin verdiğince. Yapılmaması gereken eylemleri söyler kullanıcın insanlar. Sorsan insanlar. 

Bazen kendilerini unutur insanlar. Bu sebepten senin de insan olduğunu unutur insanlar. Nihayetinde insanlar. Bazen dilin dolaşır, "hayvanlar" dersin; yok evladım sen bunu söylerken nasıl insansan, onlar da hayvan olamayacak kadar insanlar. Ha farkındalar, ha değiller ama insanlar.

Bazen insansızlaşmak iyi gelir insana. Bir insanın kendini hesap zannedeninden uzaklaşırsın o vakit. Herkesi kendin gibi görmeye başlarsın, tahammülün artar. Beslersin çocuğunu. Ta ki üşengeç bir insan seni vasıfsızlaştırmaya kalkana kadar. İnsan pazarında zanneder kendini uyuşturucunun etkisiyle. Kendini mal yerine koyar insan hesaptan önce. Öyle başlar süreci, önce mal zanneder kendini sonra hesap ister senden! Sonra yalnızlaşır, korkar bundan. Bu sebeptendir ki seni mal yerine koyar rahat uyuyabilsin diye. İnsandı-r. 


Bazen böyle insansızlaşmak iyi gelir insana. Suda görür yansımasını da belki erer ihsana.