27 Ocak 2016 Çarşamba

Yalnızlık

Yalnızlık iyidir biraz.
Kalbi sakinleştirir.
Cilasıdır başlangıçların.
Kendini kendine sevdirir ya da nefret ettirir, muallakta bırakmaz yalnızlık. Bazen üzer ama rahat rahat üzülürsün.
Yalnızlığa arkadaş olunmaz. Belki sadece komşular bulabilirsin, onlarda aynı kirayı ödeyen insanlar olur. Ama yalnızlığa salça olunmaz! Yalnızlık garnitürlü bir yemek değildir.
Yalnızlık sihir gibidir  aslında bir çok insan onu şiir zanneder. Yazılmaz, aranmaz da ayrıca yalnızlık. Arayarak sayfalarca kendi yalnızlığına tanıdık bulamazsın. Tanıdığı olmaz yalnızlığın, parmak izi gibidir.
Anda belirir,  yıldız kayması gibidir; dilekler yalnızlık halinde tutulur.
Beyin yalnızken umudu düşler. Fantastik  hayaller o halde inşa edilir. Kalabalıkken kıçınla güldüğüne yalnızken kalbinle sarılırsın. Yargısı yoktur merakı vardır yalnızlığın. Bilinçmiş altıymış üstüymüş uğraşmaz isteğine odaklanır. Çalışkandır yalnızlık! Kalabalığın programlaması yapar. İnsanlar arasında gördüğün ne varsa yalnızken tohuma düşmüştür. Yalnızlık doğru tüketilmesi gereken hazinedir, bağımlılık değil bağlılık duyduğun…
Dünya koca bir dekordur. Hatrı sayılır bir performanstır kalabalık gösterisi. Meşakatli bir prodüksiyondur. Çok para harcanır, çok zaman harcanır ama iyi uyutur. 
Yalnızlık ise rahat uyandırır.
İki rengi de güzeldir bu dünyanın…
Uyumak da iyidir
Uyanmak da…