Aynıydık.
Biz aynı.
Yalnızlığımızın sebebi ayrı da
Hırçınlığı aynı.
Senin kaçtığın aynı
Benim korktuğum.
Vicdanımız da aynı
Durduğumuz da.
Senin sustuğun aynı
Benim konuştuğum.
Gözündeki öfke aynı,
Aynı benim geçmişim
Senin uyuduğun aynı
Benim uyandığım.
Rutubetimiz bile aynı
Yaşlı duvarlarımız
Boyası güzel içi çürümüş.
Geçtiğimiz de aynı
Zamanları değişik vazlarımızın.
Düşüncelerimiz bile aynı biz bizeyken
Kelimesizliği aynı değerimizin
İmdatların suskunluğu bile
Ağlamayanın açlığı bile aynı
Feryat figan ağlayanın bilaçlığı
Özlemlerimiz bile aynı
Senin olana benim olduramadığıma.
Senin kalma sebebin aynı
Benim kalamama sebebim
Senin sevdiğin yer
Benim bittiğim...
