11 Kasım 2017 Cumartesi

Esinti

Senin hikayeni yazmak istedim. Tasvirler geldi aklıma. Güzel kelimelerim vardı, okurken mutlu olurduk. 
Belki gülümserdin. 

İstedim.

Dokunduklarını , sustuklarını yazayım istedim. Baktım ki istemek yetmez olmuş. Baktım ki  benim güzel kelimelerim yazılınca kayboldu kağıtta, zihnimde durduğu gibi durmadı. Tasvirlerim labirent gibi geldi bana, hikayemi kolaylamadı. Çıkamadım işin içinden...

Durdum.

Bir süre kendime baktım. Ellerime baktım. Yüzümü hatırlamaya çalıştım. Ellerim zamanda asılı kalmış gibiydi. Her şey altından kayan bir çift gölge. 

Ben de seni anmak istedim. Sadece anmak. Kağıtta iz bırakmadan. Kanmadan mürekkep oyununa, demeden hiçbir şey sessizce seni yaşamak istedim. 

Önümde silüetin, susmak istedim.

Güzeli sana yapıştırmak değil, sende ki güzeli bulmak istedim. O sıra seni anlatmak değil görmek istedim. 

Dil düştü gözümden , pek bir hayrını görmedim,
Kalp vurdu derinden de zamanın yelkovanını kırsın istemedim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder