Cambaz

Sıfırın oralarda bir yerde bir seyir

Bir desen değil, eksiği var desen yok. 

Sıfırın üstünde adeta bir ip cambazı gibi yürüyorum. 

Maharetim izlenmeye değer. 

Gözün takılsa devamı gelir, bi dikkatini çeksem birin

İkisi de olur üçü de

Ama dikkat çekmek de istemiyor içim. 

Sıfırla olan bağım ne henüz bilmiyorum. 

İçimin bildiğini anlayabilene kadar cambazlığa devam...

Güzel oyunlar oynarım kendime 

Bazen geçerim karşıya seyrederim eşin dostun gördüğünü

Bazen düşerim içime gözüm görmez olur sevdiğimi 

Varımı yoğumu bi hayale yüklemişim

Alaaddin'in uçan halısı bile taşıyamaz benim varımı.

Yoğumu da ben... 

Halden hale geçerim, insanlar burcum sanar

Yorulur bazen düşerim dizim kanar

Alırım dersimi, iki üç güne geçer 

Ben seyrimi bozmam sıfırın oralarda... 

Bir olmaktan çekinirim her hal

Eksilmekten de korkarım içten içe,

Kimseye söylemediğim saatlerim var

eksilmekten korkarak geçen...

Kalkıp otururum kendi başucuma 

Kendimi sakinleştiririm... 

Bilirim ki; korkmak davet etmek,

Korkmak sarılmak tekrara.

Aynı yoktur zamanda, bunu da bilirim

Ama bildiğimin bildiği yok.

Dedemin lafları güzeldir lakin dedemin zamanında. 

Bu zaman ile dedemin zamanı dövüşür zihnimde

Mindere düşen ben olurum sabaha kadar...

Bir cambaz gibi kalkarım sabah yataktan 

Seyrime başlarım sıfırın oralarda bir yerde

Kimse bilmez diyemem, görünür varlıklarız nihayetinde.

Görünmekten de korkmuyorum pek, ne ipin altında ne de ipin üstünde...