HATA

  Görünmeyen hatalar var. Asıl yapanı belli değil, görünmez. Ararsın kimin hatası olduğunu. İçindeki hafiyeyi bir hayli uğraştırır .  

Hata,  adeta sahibi olmayan yavru bir can gibidir. Kimse nasıl büyüyeceğini bilmeden almak istemez. Hatasını bile kendine uygun seçmek ister. -Bilmez ki uygun olmayan ona düşmez -. Sonu belli olsun ister,  hatayı bile bilerek yapmak ister. Onu da bilir insanoğlu! Bilerek yapar, ben biliyordum der... Hatanın bile tadını çıkaramaz. Sürprizinden çekinir hatanın. Sonundan korkar da başına güvenir. 

Halbuki cevher gibidir hata.  Arayıp soruşturduğunda, aslına vardığında görürsün hatayı. Cevher gibidir ya hata, salt kazanım hissi vermez. Piyango çoşkusunu bulamazsın o cevherde. Öncelikle bir hazım sorunu yaşatır. O aidiyeti hissedemezsin.  Sesli sesli reddeder, arada yutkunurken kabul edersin. Sustuğun cümleleri de diyemezsin, çünkü insanoğluna giz vermişler.  Bak onca mitlere... Boşuna mı bu miras?

 Lakin her yutkunduğunda daha bir ciğerlere iner demediklerin. Ciğerinden yanarsın da bir şey diyemezsin. Sonra bunun telaşı başlar. Hataya uyandın bir kere, gel buyur sıçramalara... Ciğerine değdi artık, bünyene güvenmekten başka çaren yok. 

Sen ki giz seven cevval, bünyesine de güvenemeyen gizli kahraman... 

Buna telaş edersin, edersin de telaş da önemini yitirir bir yerden sonra, aksırmak gibi gelir kabul. Bir bakmışsın direnmeyi unuttuğun bir an kabule düşmüş yolun. Sesli olarak kabul edersin. Yavaş yavaş sesinin tınısı gelir yerine... Tok bir sesle, doymuş bir sesle kabul edersin... İnsan açlığını ilk bu zamanlar yitirir, doyuma buralarda varır. Açgözlülüğü kaldırır rafa, doyduğuna şükreder...

Aç kalmış insanlar başkalarının hatalarını görür. Kazanım zanneder başka madenleri, magazindir halbuki... İnsanlar kendine yoğurur gibi davranıp başkasına yedirir hatasını, bu sebepten bilmeyiz hatanın lezzetini... Ve bu damak tatsızlığımız ile övünürüz.  Tenekeleşmiş kalplerin çoğu bu tatsızlıktan...

 Hatanın bir diğer başarısı saklanabilir olmasından gelir. Emek ister hakiki hata. Yattığın yerden olmaz. Hata dediğin öyle bir saklanır ki; her bakan başka bir ucunu görür de tamamına kani olamaz. Bir sen görebilirsin tamamını, hata senin gizemini çözdüğün evrenindir oysa...

 Bir gün yerin değişir, hatan değişir, ışığın vurduğu her yerde yeni resimlere denk gelirsin... Her resimi iyice inceleyip cebine koyarsın. Onlar orada birikedursun. Biriksin ki, bi zaman sonra cebindeki  resimlere hızlıca baktığında film olsun...